Info BPPV
Het evenwichtsorgaan
Om de oorzaak van de klachten uit te leggen, is het nodig om inzicht te krijgen in de werking van het evenwichtsorgaan. Het orgaan bevindt zich in het binnenoor (in elk oor één) en bestaat uit drie loodrecht op elkaar staande kanalen (de semicirculaire kanalen). Er is een anterieur, horizontaal en een posterieur kanaal. Onder de kanalen zijn er twee bolvormige uitstulpingen (utriculus en sacculus) die gevuld zijn met oorsteentjes van calciumcarbonaat (otolieten). Dit orgaan registreert alle bewegingen van het hoofd onderhevig aan de zwaartekracht.
Wat is BPPV
BPPV staat voor benigne paroxysmale positioneringsvertigo. Het is een goedaardige en houdingsgebonden duizeligheid die optreedt in aanvallen. Bij BPPV zijn de oorsteentjes uit de utriculis losgeraakt en in de semicirculaire kanalen tercht gekomen. Bij bewegingen van het hoofd, zullen de oorsteentjes in deze kanalen ook veranderen van plaats waardoor men duizelig wordt. BPPV is een veel voorkomende oorzaak van duizeligheid (20%). Men klaagt over draaiduizeligheid (vertigo) van enkele seconden, een zweverig gevoel, evenwichtsproblemen en misselijkheid al dan niet met braken.
Oorzaken BPPV
De meest voorkomende oorzaak bij patiënten jonger dan 50 jaar is een trauma vb verkeersongeval, val met de fiets, botsen van het hoofd tegen een kast,... Bij oudere mensen gaat het eerder om aftakeling van het evenwichtsorgaan. In uitzonderlijke gevallen kan de oorzaak gelegen zijn bij een virale infectie van het oor, ziekte van Menière, neuritis of invloed van medicatie. BPPV treft, om onverklaarbare redenen, meer vrouwen dan mannen. Maar bij de grootste groep patiënten, kunnen we geen aanwijsbare oorzaak vinden.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose kan gesteld worden op basis van de bevindingen van de patiënt in combinatie met de Dix-Hallpike test. Bij deze test wordt de patiënt vanuit zit naar lig gebracht met het hoofd achterover gebracht en 45° gedraaid naar links of rechts. Wanneer het gaat om een BPPV, zullen de ogen van de patiënt in één van deze posities beginnen draaien (nystagmus). De therapeut kan de draaiing van de ogen vaststellen, maar de patiënt zal zelf ook de duizeligheid aanvoelen eventueel gepaard gaande met misselijkheid.
Soorten en kenmerken
We kunnen drie vormen onderscheiden, afhankelijk van in welk semicirculair kanaal er oorsteentjes loszitten.
- Posterieure kanaal (81% van de gevallen): de patiënt heeft vooral duizeligheidsklachten bij in en uit bed gaan, draaien in bed, omhoog en omlaag kijken.
- Horizontale kanaal (18% van de gevallen): duizeligheidsklachten bij het draaien in bed en bij het draaien van het hoofd van links naar rechts en omgekeerd.
- Anterieure kanaal (1% van de gevallen): komt zeer weinig voor. Men heeft min of meer dezelfde duizeligheidsklachten als bij het posterieure kanaal.
Behandeling
Soms wordt er medicatie gegeven zoals Betaserc of Betahistine. Deze medicatie zullen de symptomen wel wat onderdrukken, maar ze zullen het probleem niet oplossen.
Door het gebruik van therapeutische manoeuvres (Epley), kunnen de losgekomen oorsteentjes terug op hun plaats worden gebracht (utriculus). Het hoofd wordt achtereenvolgens in vier verschillende posities gebracht. Elke positie moet het hoofd ongeveer 30 seconden aanhouden.
Instructies na behandeling
- Wacht na de behandeling enkele minuten vooraleer naar huis te gaan. Dit om te voorkomen dat er plotse duizeligheid optreedt wanneer er eventueel nog oorsteentjes op hun plaats vallen.
- Tot wanneer de behandeling volledig afgelopen is, wordt het aangeraden om te slapen met het hoofd omhoog (niet volledig plat)
- Ook raden we af om elke activiteit, waarbij het hoofd ver achterover wordt gebracht, voor even te vermijden vb bij de kapper gaan, tandartsbezoek, plafond verven.
- Probeer bij het geven van oogdruppels het hoofd niet achter te doen.
 |  |  |  |